The children

Based on my homonymous poem

Τα παιδιά
.................
Βουδαπέστη αρχές του ενενήντα.
......................................................

Απόγευμα Σαββάτου,
στο στενό μπαλκόνι για τσιγάρο
με τη διάθεση στο ναδίρ.

Κακότεχνες πολυκατοικίες,
μνημεία της πεθαμένης πλέον κυρίας,
ενώ μια μαύρη λιμουζίνα
κινούνταν αργά σαν νεκροφόρα
κάνοντας το γύρο της πλατείας.

Ηλιαχτίδες απ' το άστρο που έδυε,
προσπαθούσαν να περάσουν απ' τα στενά
και να φωτίσουν το άδειο παγκάκι...

Από μακρυά
ακούστηκαν χαρούμενα κουδουνίσματα
ολοένα και δυνατότερα.
Ένα πολύχρωμο αμαξάκι εμφανίστηκε
και σταμάτησε στο πεζοδρόμιο.
Ντιν - νταν - ντιν - νταν !
Παγωτά!

Από τις γωνιές ξεπρόβαλλαν τα παιδιά
και με τις χαρούμενες φωνές τους
έδωσαν ζωή στην έρημη πλατεία.